BRAK CZASU

Dawno nas tu nie było, ale ci co nas znają wiedzą że na sms odpisujemy pół roku, albo wcale, bo zwykle po jakimś czasie stwierdzamy że nie wypada po takim czasie i chyba lepiej wcale nie odpisać. Z mikołajkowem ostatnio jest tak samo. Nie mamy na nic czasu ani siły. Nie mamy czasu jeść, spać, płacić rachunków, jeżeli coś robimy to zawsze kosztem snu, a ile można nie spać, albo ile wystarczy snu na dobę żeby przeżyć?, mam wrażenie że bierzemy udział w takim doświadczeniu. Niby nic się nie zmieniło bo nadal jest dwoje dzieci na stanie, o kolejnym to nawet mikołajek nie chce słyszeć a co dopiero my :), nadal jest jedna praca, tzn. ja mam pracę 24h/dobę, 7 dni/tyg. ale pensja jedna, znaczy tata pracuje a nasza trójeczka na pasożyta :), ale czasu jakby mniej. Mikołajuś ostatnio poprzestawiał się i zasypia przed północą, staje się to nienormalne, bo bez względu o której rozpoczniemy usypianie on do północy musi pomarudzić, rano budzą nas rehabilitanci, bo księciunio najchętniej spałby do 10, i cały dzień poprzestawiany bo poranne codzienne obowiązki, np. oklepywanie i takie tam rozpoczynamy dopiero po ćwiczeniach, a jeszcze szkoła i jak pogoda pozwala to jakiś spacerek. Tata wykończony bo on niestety pomieszać dnia z nocą nie może i budzik dzwoni zawsze o 6 :/

Ale najważniejsze że Mikołajuś zdrowy, mądry i chętnie uczy się literek :))
Michałek też cwaniak nr 1, ale o tym kiedy indziej.

Tylko braciszki ostatnio, znaczy od jakiś 3 m-cy mają konflikt, bo Mikołajek chce muzykę z tv, a Michałek bajeczki, więc zawsze któryś wyje, a najczęściej dwa jednocześnie bo jak jeden wyje to drugi solidarnie też musi, takie tam braterskie porachunki :) mamy refleksje że jakby Mikołajek był zdrowy to na wyciu by się nie skończyło, braciszki biłyby się o pilota.

A Z wesołych i fajnych rzeczy to dzisiaj przyjdzie do naszych chłopaków Prawdziwy Święty Mikołaj z workiem prezentów :))Dzień przed czasem ale im to nie przeszkadza, już nie mogą się doczekać. Ostatnio Michałek staje przed plakatem z św. mikołajem i mówi auto, auto :)))


mama mikołajka

BYĆ JAK BOND - JAMES BOND "007"

Sprawa na pozór prosta, wystarczy pracować w wywiadzie jako agent, mieć kilka paszportów i ze 100 żyć jakby coś poszło nie tak. Do tego parę fajnych gadżetów ukrytych w zegarku, no i oczywiście wypasioną furę.

Ja osobiście staram się jak mogę żeby zostać "bondem":

1. Kładąc się o 00.07 mam około 007 sekund na zaśnięcie bo mój przydział etatowy nocny "Michaś" po około 7 minutach woła dość donośnym głosem "tato ato toto tattataatoooo..." i tak "do skutku", znaczy 007 sekundy musi mi wystarczyć by zwlec się z łóżka, założyć skarpety Michasiowi, dać smoka do dziobka i na przytulać a następnie odłożyć do łoża ażeby się nie zorientował bo czynność trzeba wtedy powtarzać włącznie ze skarpetami (w sekundzie spadają z kikutków). Gdybym przekroczył ten czas to alert podniósłby też Mikuś a to by było niewskazane i prowadziłoby do zagłady świata, ale to już przydział mamy (więc nie w tym poście). I tą czynność powtarzam około 007 razy.
2. 007 po 6-TEJ niestety nie po 7-MEJ, zwlec się do pracy by zdążyć na 7.00 i funkcjonować jakoś do 15 i nabrać sił na potem:)
3. 15.007 lokalnego czasu wpadam do "Królestwa Zjednoczonych Talibów" i mam 007 minuty na zjedzenie bo właśnie 2 x M (Mikuś i Michaś) kończą drzemki popołudniowe. W trakcie dnia nie ma już przydziałów osobowych, więc najczęściej przypada 007-mioro dzieci na jednego dorosłego - nie wiem jak to się dzieje skoro jest ich ponoć dwójka ale jakbym nie liczył to 007 mi wychodzi i każde coś chce zawsze w tym samym czasie (kombinuję nad moimi klonami, było już 007 prób ale zakończyły się fiaskiem bo przecież BOND może być tylko jeden).

007 czynności które mają być wykonane w 007 sekundy od wydania polecenia:

001. Kropla soku, wody czegokolwiek mokrego na Michałkowym wdzianku powoduje mocne niezadowolenie i w 007 sekundy ma nastąpić przebranie.
002. Kupka choćby było 007 nocników ląduje w pieluszce i w 007 sekundy ma być usunięta gdzieś w biegu między sufitem a podłogą zanim cały dom zostanie nią udekorowany (Michaś).
003. Kupka Mikusia w tym samym czasie, tyle łatwiej że nie biegamy za nią z wiadomych przyczyn, ale nic nie stoi na przeszkodzie ażeby w 007 setnych sekundy przed zaklejeniem świeżej pieluszki zrobić psikusa tacie i wszystko mokre, więc od nowa zaczynamy taniec ten i tak z 007 razy.
004. Mikuś (BONDOWI czyli mnie) zapewnia jak to w życiu (agenta 007) pełno pięknych kobiet, a konkretnie to wydoroślał i domaga się programu muzycznego ESKA TV - musi być muza (osobiście wolałem bajki a jeśli już bym mógł wybierać to wybrałbym patrzenie w punkt na białej ścianie). Oczywiście mam 007 sekundy na włączenie, w przeciwnym razie płacz połączony z buntem oddechowym, spadki saturacji i zaglucanie się więc rozumiecie że mecz Talib kontra Bond kończy się walkowerem Bonda i pełnym zadowoleniem Mikusia.
005. Michaś gdy namierzy pilota od TV mam 007 sekundy żeby zdążyć złapać go przed nim, zabawić czymś innym żeby nie było kłótni a i tak zwyczajowo jest. Opanowanie tego stanu zwykle trwa 007 godzin.
006. czytanie książek, jak najbardziej powód do rozniesienia całego świata jako że każdy z tałatajstwa chce tą samą i żadną inną.
007. Mikuś tańczący z ojcem na rękach w rytm muzy na żywo z ESKA TV - niby nic takiego wystarczy trochę kondycji (bo Mikuś z respem ciut waży), oj nie, nic bardziej mylnego, w tym samym czasie coś się klei do nogi krzycząc "OPA OPA" i zaczyna się... bo żaden nie odpuszcza... .
itd.

4. Mam furę jak talala całe 007 miesięcy, obecnie jest u mechanika, wierzę w niego bo się zatarła chyba, pomijając obecne trudności bryka jakich mało. Każdy z zazdrości jak jadę patrzy, bo wokół mnie nic tak nie skacze i piszczy podczas jazdy jak moja "mikrunia".
5. Zegarka z gadżetami nie mam i tak pewnie by go Michał zjadł zanim bym zdążył go założyć na rękę.

Tak więc spełniam wszystkie wymogi na 007.


Zaraz pewnie mama się oburzy, ale ona nie może być bondem bo na wszystkie te czynności ma około 003 sekundy więc sami rozumiecie że podstawowych wymogów nie spełnia.


tata Mikołajka

DZIĘKUJEMY

Jak zwykle piszę z takim spóźnieniem że już większość o imprezie zapomniała, ale lepiej późno niż wcale :)
Ostatni raz na koncercie byliśmy w naszym poprzednim życiu - znaczy wtedy, gdy nie mieliśmy dzieci, więc gdy usłyszeliśmy te rockowe brzmienia to jakbyśmy mieli połowę lat tych rzeczywistych, przypomniałam sobie jak to w ogólniaku jeździło się do spodka na koncerty.
APLAUZ - naprawdę jestem pod wrażeniem.
To tyle sentymentów a teraz jestem Wam winna podziękowania.
Dziękujemy:
Joli, Krzysiowi - i całemu zespołowi, że im się chciało, że wszystko sami wymyślili, zorganizowali i tak czadersko zagrali. Jola powinnaś prowadzić Sylwestra w Polsacie :)

Krzyśkowi Kozak - że mimo SM znalazł siłę by wystąpić dla naszego mikołajka, żałuję że nie mieliśmy okazji spotkać się i pogadać. Życzę siły i zdrowia

Stowarzyszeniu "Silesia Tak Art" za przekazanie kilkunastu obrazów i prac które były przedmiotem aukcji

Natalii i Marcinowi za wymyślenie i zrobienie plakatów, którymi okleiliśmy pół Będzina :)

dziękujemy wszystkim, którzy przyszli i tym którzy przyjść nie mogli ale kupili bilety i tym samym pomogli Mikusiowi w codziennej walce z rdzeniowym zanikiem mięśni.


DZIĘKUJEMY

mama i tata Mikołajka

KONCERT CHARYTATYWNY DLA MIKUSIA

Macie pomysł jak spędzić niedzielne popołudnie/wieczór 20 października?,
zróbcie tak :)

-idźcie na 17 do pubu PARAPET BUM BUM w Będzinie na ul. Czeladzkiej 7 (za stacją Lotos),
-zapłaćcie 10 zł. wstępu
-pobawcie się na koncercie zespołu APLAUZ
-zobaczcie występ KRZYSZTOFA KOZAKA-zwycięzcy II edycji GOT TO DANCE-TYLKO TANIEC

a to wszystko dla naszego Mikołajka, dla którego Nasza Jola z Mężem organizuje tą imprezkę :)

                                                                                                               mama mikołajka

DOGADAJ SIĘ Z CHŁOPAMI

Jak ma się trzech chłopów w domu, to naprawdę trudno sie z nimi dogadać:
Jeden-znaczy Mikołajeczek ostatnio odsłania swój charakter. Zawsze zastanawiałam się jaki tak naprawdę ma charakterek mikołajek- choroba maskuje i zasłania wszystko. Dopóki michałek stanowczo nie egzekwował swoich pragnień i zachcianek, mikołajek w naszym domu uchodził za aniołka, 8 na 10 razy pozwolił michałkowi oglądać jego książeczki, pożyczać ubranka, czy kleić naklejki. Był słodziutki, kochaniutki i nawet wyglądał jak aniołek. Ale ostatnio mikołajuś pokazuje że lubi rządzić i ma być tak jak on chce. Szczególnie sprawa dotyczy telewizora, nikt nie może zbliżać się do pilota a od jakiegoś tygodnia od rana do nocy pobrzmiewa w naszym domu muzyczny program, z tzw. łupanką dla nastolatków, każda próba przełączenia nawet tylko na czas reklamy kończy się płaczem i oczywiście odsysaniem. Pozostali domownicy są zmuszeni słuchać tych super przeboji, półtoraroczny michałek też. Próbowaliśmy michałkowi włączyć baje na kompie, ale też nie wyszło. Bo mikołajek zezwala na kompa w drugim pokoju a michałek chce żeby laptop stał obok telewizora, i znowu afera. Jakby mikołajek był zdrowy to chłopaki prali by się ile wlezie.

Drugi-znaczy michałek też aniołkiem nie jest. Ma niebezpieczne pomysły i zmienne nastoje: wejść na środek stołu i robić hopahopa, albo drzeć się od rana do nocy bez powodu, z krótkotrwałymi napadami uroczego i anielskiego śmiechu. To tylko niektóre przykłady które na szybko przyszły mi do głowy.

Trzeci-znaczy najstarszy, zwany tatą, w ogóle jakiś dziwny jest. Tzn., ostatnio reklamują podkład, podobno 10 zł. taniej, więc pyta mnie ten tata ile taki podkład kosztuje skoro teraz dychę taniej, więc mówię jak znam życie to pewnie około 6 dych, i się zaczęło: a co to jest ten podkład skoro taki drogi, więc tłumaczę jak to chłopu że to taki puder w kremie, a że nie dociera to mówię że to brązowy krem, więc pomyślał i mówi aaaaaaa to to jest taki unigrunt...

i weź tu się dogadaj z chłopami

                                                                                                                 mama mikołajka

DOMESTOS DLA MIKUSIA I UNICEF-U

              Jak i w zeszłym roku tak i teraz nasza Dorota:) wywalczyła kolejną akcję dla naszego Księciunia. Ponownie za każde odtworzenie filmiku Mikuś otrzyma na konto fundacyjne kilka groszy, a filmik jest fajny miły i przyjemny.

              Poniżej link do Macierzyństwa Bez Lukru z w/w filmikiem:

http://macierzynstwo-bez-lukru.blogspot.com/2013/08/wideo-sponsorowane-domestos-for-unicef.html

             Jak już wspomniałem w tytule posta pomoc jest przeznaczana na poprawę warunków sanitarnych  w np. Wietnamie, Filipinach, Sierra leone itp.


Jeśli chcesz pomóc ludziom takim jak bohaterowie filmiku możesz to uczynić poprzez:


1. Podziel się informacjami i kampanią UNICEF & Domestos wśród znajomych i przyjaciół
2. Podziel się na Twitterze przy pomocy #mumsfortoilets
3. Wesprzyj program przez dotacje na tej stronie.
4. Kup butelkę Domestosa z logo UNICEF.

tata Mikołajka

MIKUŚ ZAŁATWIŁ MANDAT :)

Ostatnio zespół mikołajek-mama stał się bardziej niezależny, a dotyczy to jazdy samochodem, bo w innych sprawach to jesteśmy prawie samowystarczalni, no poza kąpielą gdzie trzecia osoba jest wciąż potrzebna.
Do tej pory jeździliśmy zawsze w trójkę bo jedna osoba siedziała obok mikusia żeby mieć go na oku, jakby np. trzeba było odessać. Ale ostatnio wypróbowaliśmy jazdę we dwójkę, kupiliśmy dodatkowe lusterko i przykleiliśmy do okna pasażera na które mikołajek ma zwróconą główkę podczas jazdy. Mikołajek patrzy do swojego lusterka, ja patrzę do swojego wstecznego gdzie odbija mi się mikusiowa buźka i dzięki temu widzę jego minkę która mówi mi czy wszystko ok. Trochę kłopotliwa sytuacja gdy trzeba się odessać, bo muszę szybko się zatrzymać, raczej nie tracąc czasu na szukanie bezpiecznego i dogodnego dla innych kierowców miejsca, oblecieć auto i wsiąść do tyłu obok mikusia, ale co tam nie takie schody mamy w życiu.
Podczas jazdy tak rozhulaliśmy się że nie zauważyliśmy że nasza prędkość różni się od tej na znaku ograniczenia, ale panowie policjanci zauważyli :/ Ale mikołajek jak zwykle załatwił sprawę bez słów, wystarczyło jedno spojrzenie i panowie życzyli nam powodzenia, zrobili papa i jeszcze powiedzieli gdzie po drodze stoją ich koledzy, nawet nie przeszkadzało im że zapomnieliśmy dokumentów :) Mikołajek wie jak wyjść z trudnej sytuacji i uratować matce upkę :)

                                                                                                                                            mama Mikołajka

SZYBKIE SPRAWOZDANIE

Gdybym nie musiała pisać tylko myśleć a komputer spisywałby moje myśli to pisałabym duuuużo częściej, albo gdybym potrafiła tak szybko pisać jak myślę :), ale nie potrafię i dlatego piszę tak rzadko. Bo jak opisać wszystko co się działo od ostatniego wpisu, gdy mikołajeczek śpi juz 2 godz. i co chwilę nawołuje że ju prawie się budzi a michałek ma zaraz przyjechać od babci, ale żeby zdążyć więcej to nie wymyślam tylko piszę:)
A działo się dużo, tzn. mikołajek był na zjeździe sma (pierwszym w Polsce), ale nie będę opisywała bo wszyscy już napisali to co ważne i jak fajnie było. Napiszę tylko że jednym z powodów dla którego jechaliśmy było to, że chcieliśmy żeby mikołajuś zobaczył że nie tylko on ma respirator, wózeczek i nie biega jak michałek, i nie krzyczy, i nie je i reszta konsekwencji sma, żeby zobaczył że są też inne dzieciaczki. A wiecie jak fajnie gdy nikt się nie gapi, gdy np. musimy się odessać, mówię wam jak w domu :)
A jak już o zjeździe to pozdrawiamy Gabrysię, Antka, Precla i inne dzieciaczki i ich rodziców.
Wracając nasunęło mi się, że gdybyśmy pojechali na taki zjazd po otrzymaniu diagnozy ale jeszcze przed wystąpieniem najgorszych objawów choroby, tzn. wtedy gdy lekarze straszyli nas jak to będzie, bo przestanie oddychać, przestanie jeść i w ogóle to najlepiej zapomnieć że mamy dziecko, to widząc to wszystko a mając paromiesięcznego niemowlaczka na rękach, zwariowałabym, po prostu. Bo lepiej mieć mikołajeczka z nieodłącznym respiratorem niż wyobrażać sobie jak to będzie. Ale tyle na temat weekendu z sma, poza tym, że mam nadzieję że za rok się spotkamy :)
I jeszcze jedna fajna rzecz sie wydarzyła- mikołajuś 10 czerwca miał urodzinki-3 latka :)
I postanowiliśmy zrobić prezent, nie tort z którego uciechę mają tylko goście, tylko to co mikołajek lubi najbardziej - wyjazd nad morze, (nie ukrywam że dla nas wszystkich był to prezent).
Gdy tata w listopadzie musiał planować urlop na ten rok, to tak nieśmiało pomyśleliśmy o morzu no i udało się.
Było cudnie, mikołajek zdrowiutki, michałek zdrowiutki, upał jak w egipcie. Zawsze gdy planujemy urlop to mówimy że nie zależy nam na upałach bo my i tak nie leżymy na plaży, a własnie że leżymy i nawet w morzu pływamy :) Nasze dzieci były dla nas łaskawe, mikołajek spał na plaży na kocyku, a michałek w tym czasie we wózeczku. W tym samym czasie!, a to oznacza że starzy mogą na zmianę pływać w morzu :). Oczywiście na plaże szlismy obładowani jak osły na targ, no bo trzeba 2 parawany, 3 kocyki, karimatę, parasol, nie wspomnę o ssakach, cewnikach, respiratorach, strzykawkach i jeszcze każdy po wózku żeby z pustymi rekami nie iść, ale warto.

                                              mikołajek z antkiem- "kolegą po fachu"

mama Mikołajeczka

PODRÓŻ ŻYCIA :)

Jedyne 1507 km. - do Francji.
Ale nie myślcie że to tak po prostu - wziąć torebusie, wsiąść w auto i jechać, nie, nie, nie.
Zaczęło się niewinnie, z powodu depresyjnej pogody trzeba jechać szukać wiosny. Tylko gdzie?, ukochane mozie od mikołajka przyszło nam do głowy, ale pewnie zimniej niż u nas, nawet mieliśmy szalony pomysł promem do szwecji (bo są promocje), ale na górze wieje a na dole bez sensu siedzieć w kabinie wielkości toalety, poza tym michałek dostałby tzw. "wściekudupy", no więc padło na francję (a że mamy tam rodzinę to meta dobra). Po obraniu celu nieśmiało powiedziałam doktorkowi od mikołajka że myślimy nad wyjazdem do fr., spodziewałam się że powie że ze względów zdrowotnych dla mikusia to może być niewskazane, a on zamiast tego zasypał mnie technicznymi pytaniami, przepisami drogowymi za granicą, po czym nasz liberalny, obieżyświat doktorek oznajmił jechać! :) aaa i jeszcze nakazał kupić chłopakom dvd żeby im się w aucie nie nudziło:)
No i się zaczęło... skombinować zapasowy respirator (tak na wszelki wypadek bo ambować przez 1500 km to trochę nie bardzo), skombinowanie przetwornicy żeby mieć w aucie prąd, ponaprawiać wszystko co możliwe w aucie, kupić bagażnik na dach, wyrobić dowody osobiste dla chłopaków, a wcześniej do fotografa (ach jaki mikuś był dumny :) ), wyrobić karty ubezpieczeniowe, pozamawiać na czas wszystko na co trzeba czekać a czego nie można kupić na miejscu. Wszystko szło sprawnie, po czym mikołajek 6 dni przed wyjazdem dostał pierwszego w życiu kataru, a w następnym dniu zaczął gorączkować i źle się odsysać, dostał antybiotyk i obserwowaliśmy, przy czym parę razy na dzień zmienialiśmy zdanie jechać, czy nie. Wyobraźcie sobie moją panikę, zaczęłam myśleć że zwariuję i osiwieję po czym przypomniałam sobie że w zasadzie bardziej się chyba nie da (mimo że taka całkiem stara to nie jestem).  Oczywiście do samego wyjazdu po domu walały się 3 wielkie walizy ale puste, bo kto wie czy pojedziemy, ale spakować w razie wyjazdu wszystko i niczego nie zapomnieć też w jeden dzień się nie da, więc robiliśmy listę co trzeba zabrać jakbyśmy jednak jechali, w naszym przypadku lista tzn. parę kartek zapisanych :/
Ogłoszenie werdyktu ustaliliśmy na wieczór przed wyjazdem - o 21 przyszedł doktorek od mikusia, przyznacie - szaleńcy jesteśmy i ogłosił: "czyściutko, pięknie mikołajka słychać" :)))
I tak naprawdę to teraz dopiero się zaczęło, pakowanie setek cewników, tysięcy gazików, setek strzykawek wszelkiej pojemności, rurki, filtry, ibumy, termometry, dodatkowy antybiotyk, kleiki i smecta w razie bieguny, laktuloza i suszone śliwki w razie zaparcia, po prostu szaleństwo, trzy ssaki, dwa respiratory, krótkie spodenki na upał, kurtka na chłód, to co nie zdążyło wyschnąć to mokre do worów, paranoja, ale co tam spakowaliśmy i nad ranem poszliśmy spać.
Wszystko było super nawet udało nam się wejść do auta o planowanej godzinie wyjazdu a chłopaki jak to zwykle bywa wcale nie zrobili kupy gdy już byli ubrani :), zwykle mają dla nas taką niespodziankę, gdy jednego już oporządzimy i myślimy że już wychodzimy to wtedy drugi sobie przypomina o kupce, ale tym razem byli łaskawi.
No więc siedzimy w aucie zapakowanym do granic możliwości, odpalamy a ono nic, ale za to jakieś dziwaczne komunikaty, że nic nie działa. Super, pomyśleliśmy, naiwniacy mają 2 respiratory, 3 ssaki, ale auto tylko 1!  Telefon do znajomego mechanika, potem do drugiego (ten się zlitował i przyjechał), to nic że godzina 20 i majówka, więc większość ludzi pali grila i pije piwo. Okazało się że nasz akumulator postanowił zdechnąć, szaleńcza jazda do jedynego otwartego do 20:30 sklepu z częściami, 3 godziny opóźnienia i pojechaliśmy.
Po drodze nic nie odzywaliśmy się, prawie baliśmy się oddychać żeby nic się nie zepsuło ale dojechaliśmy, to nic że nieprzytomni ze stresu.
p.s. mieliśmy jeszcze plan do zrealizowania na miejscu, a że się nie udało to nie zpisuję się.
A zdjęcia najlepiej oddają resztę:

mama i tata Mikołajka

HOŁ HOŁ HOŁ :)

        ZDROWYCH, WESOŁYCH I KOLOROWYCH ŚWIĄT ŻYCZY MIKUŚ Z RODZINKĄ.
NO I BAŁWANKA PIĘKNEGO Z JAJCAMI ŚWIĘCONYMI BO WŁAŚNIE SYPIE ŚNIEG:)

tata Mikołajka

DOM WARIATÓW - CZYLI NASZ :)

Nie mamy siły, czasu, weny ale pisze bo pewnie myślicie co u naszego mikołajeczka słychać.
Najpierw opiszę na usprawiedliwienie nasze zapracowane dni i urocze nocki.
Między braciszkami jakby lekki konflikt -tzn. toczą wojnę który na dłużej zatrzyma przy sobię mamę lub tatę. Mikuś jakby z urzędu wygrywa bo wiadomo trzeba mieć go na oku - czy nie trzeba odessać, czy humorek dobry, a poza tym nie zawoła więc my musimy pytać. Ale Michałek ma siłę, duuuuużo siły... i wpada na coraz to dziksze pomysły-aktualnie upodobał sobie przycisk wyłączenia respiratora (!!!) na szczęście można go zablokować, no ale jest jeszcze rura równie interesująca, wspinanie się na wózek Mikusia bez względu czy właściciel aktualnie w nim przebywa, ciągnięcie sznurków z rolety dopóki nie spadnie, no i ukochane i liczne w naszym domu kable, a i jeszcze ciągłe wyłączanie tv, a przecież Mikuś ogląda. Więc jak tu nie reagować i nie biec do Michałka - a wtedy Mikuś - momentalnie jest cały spocony, czerwony i oczywiście wymaga odessania, więc chodu do Mikusia - a wtedy Michaś wraca do czynności przerwanych ale z dzikim rykiem bo miał pomysł żeby iść do mamy np. na ręce a ta poleciała do Mikusia. A jak michałek zaczyna wyć, wtedy serduszko od mikusia zaczyna niebezpiecznie walić 160/min. i myślę jak tu się rozdwoić i nie zwariować. A ulubiona zabawka Michałka - nie misiu, samochodzik, czy takie tam- zużyty cewnik wyciągnięty z kosza, strzykawka, o albo ambu wyciągnięte z szuflady,  no wiecie, jak w każdym normalnym domu. Szkoda że nie możecie tego zobaczyć DOM WARIATÓW to mało, naprawdę. Ale po takim pracowitym dniu nie czeka nas w nagrode przespana nocka, nie, nie, nie, już nasze aniołki dbaja o to żeby nam się nie nudziło. Mikuś ostatnio od 3:30 do 5 wymyśla, a Michałek codziennie wstaje punkcik 5. A kładziemy się o północy bo jak w końcu zasnął to trzeba coś zrobić, np. pomyć strzykawki, butelki, ssaki i takie tam inne relaksujące zajęcia, a tu 3:30 blisko i po drodzę 2 razy zmiana boczku mikusia, a czasem Michałkowi zachce się pić...  Jeżeli ktoś chce zobaczyć jak wygląda dwóch najbardziej wyspanych i wypoczętych ludzi na świecie to zapraszamy. No ale koniec tych narzekań, juz rozumiecie czemu tak rzadko piszemy :)
A Mikołajeczek cierpliwie czeka na wiosnę, tym bardziej że mamy listę co zrobimy jak już w końcu przyjdzie: zoo, kino (teraz nie bo dookoła kichają), odwiedziny u znajomych bo można posiedzieć przed domem,  ukochany ogródek Mikusia z jego osobistą huśtawką, tzn. huśtawka mieszcząca 3 dorosłych ale kupiona specjalnie dla mikusia żeby nie musiał leżeć cały czas w wózku, jeżeli ktoś chce na nią usiąść to musi pytać o zgode mikusia i albo się zgadza albo nie- juz widzę michałka stosującego się do zaleceń mikusia :/, no i codzienne spacerki, codzienne zakupy w biedronie, niby nic ale mikusia i nas takie proste czynności cieszą , tym bardziej bo długiej zimie. Więc cierpliwie czekamy i marzymy żeby wyjść z domu.
A na dowód że żyjemy parę fotek:

                                                           duży chłopczyk ogląda tv

                                                               Michałek chwali się ząbkami

                                                               pierwsze urodzinki Michałka

                                                                  honorowi goście :)

                                                           pierwsza fura od Michałka

więc widzicie między nami czterema wariatami wszystko w normie :)                                                          
                                                                                                         mama Mikołajeczka

UUU NADAL ZIMA

        Witam po dość długim czasie, moje usprawiedliwienie jest takie, iż zima nas wykańcza. Co w rzeczywistości objawia się mniej więcej tak: Księciunio i jego braciszek już nam nie wierzą że wiosna lada moment bo słyszą to już od stycznia, ciemno, zimno i krótki dzień a my zamknięci w 4 ścianach co potęguje zmierzlotę u wszystkich domowników:) a to napędza totalny rozgardiasz który nigdy się nie kończy, a czasu na cokolwiek jakby coraz mniej. W telegraficznym skrócie rano-wieczór-noc z przeszkodami., popołudnie jakby się zatarło.
        Czas w domu spędzamy między innymi na budowaniu, a co każdy może być budowlańcem:
Jak budowa to oczywiście BHP jest bardzo ważne:

co jakby jakaś cegła na głowisię spadła

no tak ażeby nie doprowadzić do katastrofy budowlanej Michasia z mamą wyganiamy na spacer

a my przystępujemy do działania

po zakończonych pracach i zgodzie Mikusia, uścisk braterski i Michaś(jak talib z laską dynamitu) dokańcza budowę

...... i odnowa zaczynamy taniec ten.
Ps. Już po feriach więc Księciunio startnął ze szkołą, póki co i Pani Asia i Pani Kasia przypadły do gustu Mikusiowi ... CDN.

tata Mikołajka

WITAJ SZKOŁO !!!

        A mianowicie, dziwna pora no ale tak tak nasza Perełka idzie do szkoły:)).
Konkretnie to rozpoczęcie roku szkolnego 01.02.2013r. ale jako że ferie na karku to mamy czekać na kontakt. Przeszliśmy rekrutacje i przyznano nam 8 godzin w miesiącu (dodaje że tyle można dostać maksymalnie) w tym ma być 4 godziny rehabilitacji, 2 godzinki logopeda i neuro-logopeda oraz 2 godzinki psycholog i pedagog.
        Jak będą wyglądać zajęcia jeszcze nie wiemy ale liczymy że Księciunio polubi szkołę.
A na razie to ani tornistra ani worka na zmienne obuwie nie mamy:)).
Ps. zaliczyliśmy pierwszy spacer po "zimowym śnie" króciutki ale zawsze coś i czekamy na wiosnę:)

tata Mikołajka

DZIEŃ JAK CODZIEŃ

       Pewnego dnia, ja oraz Księciunio jak co dzień przygotowywaliśmy się do kolejnego dnia (klepuchy, toaleta, itp.), w pewnym momencie z kuchni przyszła mama z Michaszkiem. Podejrzane było to, że stanęli za moimi plecami i z dziką radością zaczęli się chichrać i mówić: "coś wam pokażemy jak grzecznie się można bawić", gdy tylko się z Misiem spojrzeliśmy na nich zrobiło się mniej śmiesznie. Michaś cały oklejony kaszką ryżową o smaku banana a jako że mamunia go miała na rękach to i ona lepiej nie wyglądała, a na dokładkę nasza pikusia (labladorzyca) wpadła do nas na weekend bo Mikuś chciał jej odwiedzin (odkąd Mikuś ma rurkę pikusia ze względu na sierść mieszka u babci), lecz ona z nimi nie przyszła się pochwalić jak wygląda gdyż była zbyt zajęta wylizywaniem wklejonej kaszki w płytki:)).
       Zaczęło się wyganianie towarzystwa bo wszędzie zostawiali ślady po sobie, w efekcie Michałek zrzucił ciuszki jeszcze na kanapie oczywiście tak ażeby na pewno też się okleiła i poszli w końcu się prysznicować.
       My z Księciuniem tylko kiwaliśmy głowami i zastanawialiśmy się kto pierwszy złapał za kaszkę, zgodnie stwierdziliśmy, że na pewno mama zaczęła, przecież nie był to grzeczny Michałek ani pikusia która od razu sprzątała co tylko nie zdążyło się przykleić do płytek.
      Po skończonej toalecie porannej udaliśmy się na oględziny kuchni... jakoś nas ten ogólnie panujący chaos nie zaskoczył gdyż to nie był ich pierwszy wybryk.
      "Piko wynocha na śnieg"- bo jej paszcza i łapy całe były w barambolach z kaszki, na co pikusia grzecznie poszła się wyczyścić tyle że ominęła cały śnieg i wytarzała się w górce nasypanej ziemi więc jej barambole bananowe przybrały kolor ziemi tak żeby było weselej.
       "Ciekaw jestem kto to sprzątnie" powiedziałem, na co mama "tak już zostanie bo kaszka nie chce z płytek zejść, bo w połączeniu ze śliną pikusi zastygła".

jak oni wyglądają

impre czas rozkręcić

ja jestem niewinna

ja tu tylko sprzątam

ty to posprzątasz

       Jako "głowa domu" złapałem za płyn i gąbkę i trzeba było szorować bo reszta bandy do której jeszcze dołączył Mikuś miała radochę a ja miałem wrażenie że tylko mnie ta kuchnia drażni. Po chwili mama pomogła bo widziała że śmiechu nie ma:))
Myślę że i u was tak to wygląda:))

tata Mikołajka

WASZA POMOC !!!

        W tym miejscu chciałabym bardzo podziękować wszystkim, którzy oddali 1% podatku w 2012 roku, jak również za zakup antologii oraz za udział Państwa w innych akcjach które to wspierają nas w życiu codziennym.
Dzięki tym zbiórkom w 2013 roku nasz Księciunio będzie miał zapewnioną:
codzienną rehabilitację, a co najważniejsze właśnie zakupiliśmy nową "furę", znaczy kimbę 2 (koszt jedyne 16.000zł) gdyż z pierwszego wózka Mikuś wyrósł:).
        Samo w sobie przymierzanie gdy nam go prezentował przedstawiciel spotkało się z wielkim zadowoleniem Księciunia (lekki uśmieszek i dumna mina właściciela najnowszego mercedesa) lecz gdy tylko wyszedł pojawiły się łzy u Mikusia, ale udało się nam wyjaśnić, że pan tylko pokazywał jakie funkcje ma wózeczek i jaki jest wygodny a nowy, całkowicie nowy oczywiście tapicerka z akcentami błękitu przyjdzie do Mikusia już niedługo, czyli za około 4 tygodnie:))
        No i udało się, paczka doszła przed samymi świętami: duży, wygodny dla Misia i funkcjonalny dla nas.

każdy brał udział w składaniu

testowano zanim Księciunio zasiadł

no i w końcu:)

Mikuś stwierdził że jest super

ale i od wózia trzeba czasem odpocząć

Ps. do naszych stałych wydatków, refundowanych dzięki Państwa pomocy należą:
cewniki do odsysania górnych dróg oddechowych (sporo ich dokupujemy poza tym co NFZ zapewnia),
ssak akumulatorowo-sieciowy (jako że Miś kocha spacerki i świeże powietrze bateria takiego ssaka wytrzymuje u nas do roku czasu),
kompresy, strzykawki i inne środki pomocnicze.
Poza tymi wydatkami myślimy jeszcze nad zakupem pionizatora ale zbieramy opinie czy warto gdyż wydatek to około 8.000 zł . (Rodzice dzieciaczków z SMA prosimy o rady w komentarzach).

 mama Mikołajka